I looove holiday!!

Haanooo

Het is weer vakantie hoor jongens en ik kom er gewoon niet aan toe om alles weer even aan jullie te vertellen als een van de laatste keren vanuit hier… het is namelijk nog maar 2 weken en 3 dagen voordat ik hier alles verlaat, inclusief de 4 dagen dat mijn papa, mama, broertje en zusje hier zijn!! Whoehoe! En dat betekent ook dat ik over 1 maand en 4 dagen weer op nederlandse bodem landt!
Het voelt heel gek hoor, kan me heel moeilijk voorstellen hoe het zal zijn om mijn oude leventje weer op te pakken. Niet dat ik geen zin heb om jullie allemaal weer te zien, nee daar tel ik de dagen voor af! Ik kan gewoon amper geloven dat het wel eens heeeel lang gaat duren voordat ik alles en iedereen hier weer zie. Ik bedoel dat toen ik NL verliet wist ik dat ik over 10 maanden weer terug zou zijn maar nu heb ik geen idée waarneer ik mijn “nieuwe” vrienden weer kan zien. Ben wel zeker weten van plan om hier ooit eens terug te komen, alleen dan is alles vast veranderd, niet eens echt de omgeving, maar meer dat iedereen dan al van school af is en ergens niet dichtbij studeren/rondreizen of zelfs getrouwd, kinderen enzovoort, zoo moeilijk voor te stellen maar wel realistisch. Dat maakt het wat lastiger om simpelweg even op bezoek te komen en iedereen in een dagje “even” te zien. (alle afstanden zijn hier 80 x groter.)

In Snits is er zoveel nou ook weer niet veranderd behalve ikzelf waarschijnlijk, terwijl alles er thuis nog hetzelfde is, dat schijnt niet helemaal te matchen heb ik van anderen gehoord die voor langere tijd hebben rondgereisd/gewoond. En natuurlijk zijn jullie ook allemaal veranderd, kan natuurlijk niet verwachten dat de tijd soort van stil heeft gestaan in beautiful Nederland. Ben erg benieuwd of jullie mij allemaal veel veranderd vinden, dat kan ik eigenlijk niet over mezelf zeggen op de een of andere manier, en omgekeerd hetzelfde natuurlijk!
Ik heb er echt heel veel zin in om weer 100% thuis te komen hoor, dat echt zeker weten wel. Maar aan de andere kant is het “gewoon” thuis, zo spannend is het nou ook weer niet. Ik heb hier gewoon een heel nieuw leventje opgebouwd wat het wat lastiger maakt om te verlaten. Heb ook gehoord dat als je in het begin niet superveel moeite had om je aan te passen aan de cultuur & co, dat het dan waarschijnlijk moeilijker wordt om je opnieuw aan te passen aan je eigen cultuur & co. Dat is dus juist het probleem met mij, in het begin vond ik alles leuk, spannend en fantastisch. Na een paar maanden werd alles normaal en niet spannend meer en dan begin je steeds meer aan je goede oude leventje te denken aan de andere kant van de wereld. Al heb ik gelukkig over het algemeen vrij weinig heimwee gehad, zo lang je maar bezig bent en altijd wat te doen hebt heb je simpelweg geen tijd om na te denken over wat je vrienden en familie op dat moment zitten te doen.
Heb geprobeerd het zo goed mogelijk uit te leggen en dit hopelijk niet als wartaal voor jullie klinkt.

Oke nu houd ik op pshychiatrisch te doen (is dat de goede spelling..? ik krijg nu toch alleen maar rode streepjes onder alles wat ik schrijf dus dat schiet niet veel op haha.) Zal even vertellen over mijn heerlijke twee weken en vier dagen vakantie: de eerste vier dagen zijn we dus met de hele familie wezen kamperen met Pasen wat je bij de vorige keer kunt lezen, was heel euhm tsja hoe zal ik het zeggen… apart.. rustig.. kortom wildkamperen.. plassen achter een boom en koken op kampvuur!
Dinsdag om 20 voor 7 sochtends in de bus en later in trein gestapt naar Bendigo (grote stad) waar Karin met haar gastfamilie was en vrienden bezochten. Ze schrok zich helemaal dood toen ik om kwart over 8 haar wakker schudde, goeiesmorgen zonder zorgen! Was super om haar weer te zien en hele einden weggekletst. Nog steeds in engels, dat is gewoon makkelijker zelfs als er niemand anders bij is en dat terwijl we allebei 100% nederlands zijn! (Zij komt uit Deurne, Brabant.) Een uurtje na aankomst vertrokken we naar Echuca met de caravan achter de auto. Daar hebben we wat rondgelopen en om 2 uur op een historische “paddle steamer” gestapt voor een cruise op de “Murray River”, dat was heel mooi, niet veel spannends gezien, maar nog steeds heel mooi. Kijk hier maar even als je meer wilt weten: http://www.echucamoama.com/cruising.htm
Daarna naar Kyabram (genaamd door aboriginals voor die stad wat je best veel hebt hier in Australia.) Daar woonden andere vrienden van hun en hebben we een nachtje geslapen, erg gezellig. Jane, de dochter van die familie had een verjaardagsfeestje voor haar 21e dat weekend waar wij ook spontaan zijn voor uitgenodigd. Dat vind ik zo geweldig aan dit land dat iedereen heel gastvrij is, je voelt je gewoon heel snel thuis! Het thema was 50’s, dus de zaterdag daarop zijn we (Karin, namaakmama Lesley, namaakzus Meredith en ik) weer in de auto gestapt voor een uurtje rijden in grease style haha. Alleen al de voorbereidingen en verkleden was erg lachverwekkend. Ik had een hoge bloemetjesrok aan met grijs t-shirt en een grote gele strik in me haar hihi.
De volgende dag (woensdag) zijn Karin en ik met Ellie (=10 jarig zusje van Jane) naar Kyabram National Park geweest. Dat was een soort van dierentuin met alleen dieren uit Australie, zonder hekken dus we konden alles in principe aanraken behalve de slangen achter glas hehe. We moesten zelf dus de apen uithangen want die hebben ze hier niet!
Geloof het of niet maar ik heb een kangaroe gekust!!!! Haha neehoor niet echt maar de afstand was niet groter dan 2 cm! Zal zo snel mogelijk de fotos uploaden zodat je het echt kunt zien en mij zult geloven want ik lieg niet. Ze zijn zoo zacht en lief! Ohjah ook zo grappig: we zagen eerst een groepje toeristen staan fotos te nemen van met dat beest want er was er helaas maar eentje die het allemaal wel best vond en de hele tijd kon aaien. Wij stonden even te wachten totdat zij klaar waren met fotos maken totdat wij gingen aaien enzo. Zei eentje: “Sorry we are Americans, so we’ve never seen something like this before” als een excuus. Toen zeiden wij dus “that’s alright, same for us we are dutch!” haha toen wist ie even niet wat ie moest zeggen whaha. Dit is HET bewijs van een echte kangarookus! neehoor het was een bijna kus.. eerlijk waar!

Die middag terug naar Seymour waar zij wonen en ben daar tot afgelopen maandag gebleven. Was ook heel gezellig, lagen regelmatig helemaal slap gelegen van de lach met Meredith en Melody (haar namaakzussen). Zijn een dagje naar Melbourne geweest met Karin en Victoria naar zo’n grote klimmuur. Dat was echt fantastisch! Na een korte instructie over hoe het werkt mochten we het zelf proberen en echt waar: het geeft gewoon zo’n kick als je heel hoog komt op een moeilijke muur. In het begin denk je van wow, dit is zoo makkelijk en vlieg je bijna naar boven maar als je dan op een moeilijkere gaat denk je van oeps dit is toch wat anders dan ik had verwacht!
Verder hebben we wat gebiljart, er staat zo’n tafel bij hun in de kamer, paar leuke meidenfilms gekeken, he been tour a la Karin gekregen rond Seymour (ong. Zelfde als Maryborough, ong helft van Sneek.) En heel veel kabouter plop, slaapliedjes, en veel andere bekende kindersongs gezongen, zoo lachwekkend, vooral nu omdat we de helft al vergeten zijn, triest he?
Eigenlijk ben ik best wel jaloers op haar gastfamilie, het is simpelweg supergezellig, ik praat inmiddels amper meer met mijn “huisgenootjes” hehe. De sfeer is niet echt toppie meer, denk het gewoon is dat de spanning eraf is. Ik wacht bij wijze van spreke alleen maar op totdat ik hier weg mag en denk dat zij hetzelfde hebben bij mij. Dat is al ong 2 maanden zo en lijkt wel of het steeds erger wordt, heel rottig maarja het is nu niet lang meer. Ze vragen me niet meer mee naar dingen als ze ergens heen gaan en dat soort gedoe. Doe nu ook meer me eigen ding als met vrienden afspreken enzo.

Ben gister met Sarina (andere exchange student bij mij op school uit Duitsland) wezen shoppen in Melbourne, was super gezellig. Ben ook bij haar blijven slapen omdat dat gewoon makkelijker was met de bustijden. En woow wat ben ik blij dat ik daar niet woon, ik ergerde me zoo erg aan haar zusje, wat is dat een verwend nest zeg! Whoow ze is bijna 17 en zit bij mij in de klas maar trek niet met haar op ofzo. Haar kamer staat helemaal vol met 1000 knuffels en doet alsof ze nog steeds 8 is, haar moeder kan bijna alleen maar over haar praten. Alles is Susan dit Susan dat, woow ik heb erg respect voor Sarina dat zij daar al 8½ maand woont! Gelukkig kan ze wel goed met die vader opschieten. En dan wonen ze ook nog eens in de middle of nowhere, heel moeilijk om ergens te komen zonder auto, zij is dus altijd afhankelijk van die ouders, fietsen doet niemand. Het enige leuke is dat ze schapen hebben en zelfs lammetjes sinds een paar weken. Heb er vanochtend eentje vastgehouden en wat zijn ze lief, zacht en schattig! Sterker nog: heb bij eentje zelfs zo’n speciaal elastiekje om de staart gedaan met een tang zodat de staart er binnen 2 weken afvalt. Anders kan dat arme beestje heel erge infecties krijgen doordat al het gras, poep en rotzooi aan zn achterste blijft hangen. Dus je kunt bij wijze van spreke zeggen dat ik een lammetje heb geredt van de dood! Nou ben je niet trots op mij?


Nu moet ik gaan want moet een grote doos klaar hebben met allemaal spul dat ik morgen op ga sturen omdat het niet meer in mijn koffer past. Mag helaas maar 20 kilo mee in het vliegtuig wat echt niet veel is voor eerst nog een 3 weken vakantie… hmm noujah komt wel goed (hoop ik). Heb deze afgelopen 9 maanden zoveel rotzooi verzameld dat ik niet weg wil gooien. Heb ook al heel veel spul dat ik niet meer nodig heb maar ik moet het toch op de een of andere manier kwijt. Dus vraag veel vriendinnen of iemand wat gratis iets wil als kleren enzo. Ben gelukkig al een paar t-shirts en een te kleine joggingbroek kwijt aan Michelle = vriendin.

Doeidoej!

P.s als iemand van plan is om post op te sturen.. doe dat dan aub gewoon naar mijn sneek adres of helemaal niet want ben bang dat ie hier niet op tijd aankomt voordat ik vertrek... jaa het komt echt dichterbij!